Alay

14 Eylül 2021

     ALAY (I)     Topluluk, kalabalık; bir gösteri veya törende bir araya gelmiş topluluk. Bizans Yunancasındaki allágion (=askeri kıta, bölük) sözüyle bağlantılı olan Rumca allái (=at katarı, kafile, konvoy) sözcüğünden. Gelin alayı, fener alayı, düğün alayı, bayram alayı, okul alayı, asker alayı gibi sözlerle ifade ediliyor. Osmanlıca ālāy-ı vālā ‘hep beraber, cümbür cemaat’ demektir. Azerice dışında Türkçeye yakın dillerde alay sözcüğüyle karşılaşılmıyor. Söz konusu dillerde Rusçadan alınma polk kelimesi ifade edilmektedir. Farsça ālāy (=yığın, asker topluluğu), Bulgarca aláy (=kalabalık, topluluk), Macarca alaj (=topluluk), Ermenice alay (=topluluk, yığın),  Sırpça álaj (=kalabalık). Ayrıca Kürtçede alay sözcüğü ‘kuvvet, güç’ karşılığındadır. Bkz. Halay.

     ALAY (II)     Bir kimsenin kusurlu yönlerine yönelik eğlenme, hafife alma. Yunanca alái (=küçümseyerek eğlence konusu yapma) sözcüğünden.