Alev
29 Mart 2024
Yanan maddelerin üzerinde yükselen ışıltılı uzantı, şule. Farsça alev (=şule, ateşin ışıltılı uzantısı) sözcüğünden. Bu sözcük Farsçada alav şekliyle de biliniyor. Kürtçe alav, Azerice alov, Türkmence ve Kazakça alav, Kırgızca alō, Ermenice alef, Yunanca aláfi. Ayrıca Kürtçe ḥulav (=kül, ateş külü) sözcüğü de aynı kökten olabilir. Buna karşılık alev sözcüğü Pehlevice ve Farsça āl (=kızıl) sözcüğüne dayanıyor. Fin asıllı dil bilimci Pentti Aalto (1917-1998) al sözcüğünün Eski İran Dillerinden alınmış olduğu görüşündedir. Orta Çağ Türkçesindeki yal (=alevlenmek) sözcüğü al sözcüğüyle aynı köktendir. Farsça alev sözcüğüne dayanılarak aynı dilde alev-rîz (=alev saçan, alev döken), alev-hîz (=alev coşan), alev-keş (=alev çeken, alevden sıçrayan) ve alev-nāk (=alevli) gibi sözler kullanılmıştır. Alev sözcüğü tıpkı şule ve şevle gibi kadın şahıs adı olarak da kullanılmaktadır.