Bunak

12 Haziran 2024

     Bunamış, algılama düzeyi düşmüş olan kimse. Orta Çağ Türkçesindeki munğ (=sıkıntı, ızdırap; bun, mihnet, bir tür hastalık) sözcüğüne dayanmaktadır. Kıpçakça mun (=bunamak) sözcüğüyle bağlantılıdır. Anadolu Türkçesindeki bunamak sözü de aynı köktendir. Bunak sözcüğü bun sözcüğüne -ak (<gak) ekiyle türetilmiştir. Bu sözcüklerin Çince bèn (=aptal, bön, salak, ahmak) sözcüğüyle bağlantılı olduğu anlaşılmaktadır. Kürtçe bom veya bum; Bulgarca bön ve Sırpça bena sözcükleri de aynı karşılıkta biliniyor. Bkz. Bön.