Bürük

29 Ocak 2024

     Çarşaf, örtü, başa takılan beyaz örtü, peçe, duvak. Türkçe bürümek (=kaplamak, sarmak, örtmek) yüklemiyle bağlantılıdır. Bu yüklem Orta Çağ Türkçesindeki bür (=büzmek) sözcüğüne dayanmaktadır. Aynı çağda ve aynı kökten Türkçede bürük (=sofra başı, şalvar uçkuru), bürme (=don, torba gibi şeylerin ağı), bürül (=buruşturulmak, bükülmek) ve bürün (=bürünmek) sözcükleri de kullanılmıştır.