Çan

28 Mart 2022

     İçinde bulunan tokmağın kenarlara çarpmasıyla ses çıkaran aygıt, kampana. Orta Çağ Türkçesinde çanğ (=küçük çan) kelimesinden. Bu sözcük Çince chan (>çan=bardak) sözcüğüyle bağlantılıdır. Çince chēng (=çağırma, çağırmak), cháng (=şarkı söylemek) veya Pehlevice çang (=bir çalgı aleti) ile etimolojik münasebeti olabilir. İçi oyuk çukurumsu ve çanaksı şekilde olduğundan dolayı çan kelimesinin Eski İrani Dillerden gelen çan kök sözcüğüne dayanmış olması mümkündür. Ermenice zang, Kürtçe zengil veya çan, Farsça zeng, Azerice ve Özbekçe zäng, Tatarca çang, Türkmence ve Uygurca cang.