Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Etimolojik Açıdan
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

 

 

Bilal Aksoy

Ense

4 Temmuz 2021

     Boynun arkası. Orta Çağ’da Türkçede mevcut olan enğ (=eğmek) fiiliyle ilişkili sanılıyor. Enğ sözüne -se eki ilave edilerek enğse denildiği ve zamanla ense şekliyle telaffuz edildiği varsayılıyor. Oysa Orta Çağ Türkçesindeki én/in (=çukur; iniş) sözcüğüne Türkçe -se ekiyle türetilmiş olması da bir başka olasılık olarak görülüyor. Ense sözcüğü Orta Çağ Kıpçakçasındaki ense, enğse, inğse biçimlerinden gelmektedir. Aynı dilde enğ (=eğmek), ve en/yin/in (=inmek) sözcükleri kullanılmıştır. Tüm bunlara rağmen ense sözcüğünün Orta Çağ Türkçesindeki egin (=arka, sırt) sözcüğüyle aynı kökene dayandığı varsayılıyor. Azerice ve Özbekçe ense, Türkmence yenğse denilmektedir. Kıpçakçada enğse, inğse, ense ve inse şekilleri görülüyor.