Erman

9 Eylül 2020

     Şahıs adlarından. Cumhuriyet döneminde Orta Farsçadan aktarılarak kullanılmış olan bir şahıs adıdır. Pehlevice ērmān (=arkadaş, dost, yoldaş) kelimesinden alıntıdır. Baştaki er sözcüğüne dayanılarak Türkçeye uyarlanmaya çalışılmıştır. Oysa, er sözcüğü de Eski Aryen Dillerden Türkçeye geçmiştir. Erman adındaki –man eki, İrani Dillere özgü bir son ektir ve mülkiyet veya sahiplik belirtir. Erman’ın ‘yiğit kişi’ olduğu öne sürülerek, Türkçe karşılık uydurulmaya gayret edilmiştir. Cumhuriyet döneminde şahıs adı olarak kullanımı artan bir kelimedir. Farsça kaynaklarda bir Tanrı adı olarak aktarılması, Zerdüştiliğin iyilik gücü olan Hürmüz (=Ahura Mazda)’e karşı kötülüğü temsil eden Ehrimen (=Angra Mainyu) adıyla ilişkili sayılmasındandır. Bu yönüyle bakılınca Farsçada ermān kelimesi ‘kutsal ruh’ karşılığında bilinmiştir. Pehlevicede ‘mütevazi’ oluşu belirten ērmān(ag) sözü de telaffuz ediliyordu. Aynı sözler, bir Orta İran dili olan Partçada da kullanılıyordu.