Fuzuli

14 Eylül 2020

     Fazilet sahibi, olağanüstü meziyetleri ve erdemleri olan kimse. Türkçede ‘gereğinden fazla, gereksiz, lüzumsuz’ karşılığında da kullanılmaktadır. Arapça fużûlî/fuḍûlî kelimesinden alınmıştır. Arapça fżl/fḍl (>fażl/faḍl: ‘gereğinden çok, yeterli olanın üstünde, olağanüstü’) kökünden türetilmiştir. Irak’ın Kerbela şehrinde doğup ölen, asıl adı Mehmet bin Süleyman olan ve XVI. yüzyılda yaşayan ünlü divan şairlerinden biri, Fuzuli mahlasıyla tanınmıştır. “Bilime dayanmayan şiirler temeli olmayan duvarlar gibidir”, “Ne yanar kimse bana āteş-i dilden özge/ Ne açar kimse kapım bād-ı sabādan gayrı” (Fuzuli). Bkz. Fazla, Fazıl, Fadıl, Fazilet.