Havlu

12 Ocak 2022

     Kurulanmak için kullanılan üzeri havlı kumaş. Havlu sözcüğü ha sözcüğüne dayanmaktadır. Hav sözcüğü bir kısım dillerde bilinmektedir. Ermenice ḥav ‘kumaş üzerindeki tüy’ karşılığındadır. Arapçada ḫāv ‘şeftali gibi meyvelerin üzerindeki ince tüy’ü de ifade etmektedir. Kürtçede ḥav ‘bükülmemiş iplik veya ot’ demektir. Aynı dildeki havlêk (=süpürge) sözcüğü de aynı kökle bağlantılıdır. Bu bağlamda havlu sözcüğü Kürtçe ḥav sözcüğüne istinaden ḥavli sözcüğünden kaynaklanmış olabilir. Kürtçede kullanılan -li ve Türkçede kullanılan -lı/-lu ekleri Hititlerden kalmadır. Havlu sözcüğü üzeri ‘hav’lı/bükülmemiş iplikli olan kumaşı belirtmiştir. Türkçedeki -lı, -lu ekiyle havlu ve sonraları havlı denilmiştir. Ancak havlu şekli günümüzde de genel kabul görmüştür. Havlu sözcüğünü Ermenice veya Farsça kökenli oluşunu öne süren dil bilimciler bulunuyor. Farsça havli, Kürtçe ḥavli veya ḥavlu. Türkçeye yakın dillerde havlu veya bu sözcüğün farklı biçimi kullanılmamaktadır. Ermenicede ḥav sözcüğü ‘kaymak, kabuk, tabaka’ karşılığında Yeni Çağdan itibaren kullanılmaya başlanmıştır. O nedenle havlu sözcüğünün Ermeniceden intikal etmiş olması güç olsa gerektir.