İskelet

8 Nisan 2024

     Omurgalı canlıların kemik yapısı; bir şeyin temel çatısı, çok zayıf kimse. Fransızca squelette (skölet: ‘iskelet; çok zayıf kimse; çatı, taslak’) sözcüğünden. Bu sözcük Latince sceletus sözcüğüyle bağlantılıdır. Latinceye Eski Yunanca skeletón (=kuru, kurumuş; iskelet) sözcüğünden intikal etmiştir. Eski Yunanca skélos (=insan ve hayvan bacağı) sözcüğüne dayanmaktadır. Bu sözcük aynı dildeki skéllo (=kurutmak) yükleminden kaynaklanmaktadır. Aynı dildeki skéllomai (=kurumak) yüklemi de biliniyor. 1650’lerden itibaren herhangi bir şeyin çerçevesi, çatısı karşılığında ifade edilmeye başlanmıştır. Sanskritçe śuṣka (=kuru) sözcüğünden kaynaklanmıştır. ‘Kuru’ karşılığındaki Farsça heşk, Kürtçe hışk, Urduca suka ve Hintçe sūkhā sözcükleri de aynı köktendir. İngilizce skeleton, Almanca Skelett, İtalyanca scheletro, İspanyolca skeleton, Portekizce esqueleto, Hollandaca skelet, İsveççe skelett, Norveççe skjelett, Romence schelet, Rusça skelet.