Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Etimolojik Açıdan
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

 

 

Bilal Aksoy

Kaba

31 Temmuz 2020

     Yontulmamış, özensiz, görgüsüz, nezaketsiz, idraksiz, zarif olmayan, terbiyesiz. Akadca kabartu (=kalınlık, kalın, şişkin) sözüne istinat etmektedir. Aynı dilde kabru (=şişmiş, kabarmış), kabāru/ kabbāru (=büyük, iri, güçlü) sözleri de kullanılmıştır. Akadca bu kelimelerle bağlantılı olarak Arapça kabir (>kebir: ‘büyük, iri’) sözü telaffuz edilmiş. Orta Çağ’da İslam dininin İç Asya’ya yönelmesiyle birlikte, adı geçen bölgede Arapça kökenli kelimeler de kullanılmaya başlanmıştır. Bu durumun bir sonucu olarak, Kaşgarlı Mahmud, kapa (=iri, şişkin) kelimesini sözlüğüne almıştır. Sumerce gaba-ĝal (=güç, kuvvet, zor, şiddet) sözü Akadcada gabagallum olarak yer eder. Sumerce gaba-šu (=karşı gelmek, başkaldırmak ), gaba-ḥum (=cinayet, adam öldürme, ağır suç) ve Sumerce gab (=aksi yön, karşısında, ters; sol) sözcüğü arasındaki ilişki açık değildir. Zamanla Türkçede Semitik kökten gelen kapa sözü kaba şekliyle telaffuz edilerek, bundan birçok söz türetilmiştir: kaba saba, kaba sakal, kaba sofu, kaba yapı, kabadayı, kaba kuvvet, kabataslak, kaba yel, kabakulak gibi. Türkçede kullanılan kabarmak ve gebermek sözleri de aynı kökten türetilmiştir.