Kokoz

13 Mart 2024

     Parası olmayan, züğürt. Orta Çağ Türkçesindeki ķoķuz (=boş, boşluk, bomboş, eksiklik) sözcüğünden. Bu sözcük aynı çağdaki Türkçede kullanılan ķoķ (=azalmak, eksilmek, boşalmak) sözcüğüyle bağlantılıdır. XVI. yüzyıl kaynaklarında koğuz (=içi boş, kof) biçimiyle ifade edilmiştir. Nevşehir yöresinde ‘üzüm salkımının içi boş veya çürük taneleri’ne koğuz deniliyor. Çorum ve Samsun dolaylarında ‘eksik’ ve ‘gevşek bırakılmış’ karşılığında koğuz sözcüğü kullanılıyor. Giresun, Ordu ve Kastamonu havalisinde de koğuz sözcüğü eksiklik, noksanlık ifade etmektedir. Kokoz sözcüğü ‘parasız, yoksul’ karşılığında Ermenicede kokoz, Yunancada kokózis ve Sırpçada kókuz biçimleriyle yerleşmiştir.