Kuşak

16 Ocak 2022

     KUŞAK (I)    Bele sarılan enli ve ince kumaş. Orta Çağ’da Türkçede kurşağ (=kuşak kuşanma) sözünden gelmektedir. Kaşgarlı’nın sözlüğünde kurşağ sözünün yanı sıra kurşan (=kuşanmak, kuşak kuşanmak), kurşat (=kuşak kuşatmak) ve kurşa (=kuşanmak, kuşağı bağlamak) sözleri de aktarılmıştır. Kısaca kur diye ifade edildiği belirlenmektedir. Bu bağlamda uçkur sözü içkur’dan dönüşmüştür. Kıpçakça kur ‘bel bağı’ karşılığındadır. Azerice gurşag, Tatarca ve Başkırtça kuşak, Türkmence guşak.

     KUŞAK (II)    ‘Nesil’ karşılığında yakın zamanda türetilmiş veya uydurulmuştur. KUŞAK (I) ile ilişkilendirilerek türetilmiştir.