Omuz

3 Ekim 2019

    Boynun iki yanında, kolların gövdeye bağlandığı bölüm. Eski Yunanca ômos (=omuz) sözcüğünden Anadolu Rumlarına ve onlardan da Türkçeye geçmiş olabileceği gibi aynı karşılıktaki Eski Toharca omso sözcüğünden alınmış olması da olasıdır. XIV. yüzyıldan sonraki kitaplarda görülmeye başlanmıştır. Türkçede kullanılan om (=kemiklerin toparlak ucu), omur (=omurgayı oluşturan kemiklerden her biri) ve omurga (kafatasından kuyruk sokumuna dek eklemler halinde uzanan omurlardan oluşan bel kemiği) sözcükleriyle bir ilişkisi bulunmamaktadır. Sanskritçe amsa, Bengalce ansa, İspanyolca hombro, Latince humero, Romence umăr, Portekizce ombro ‘omuz’ karşılığında bilinmektedir.