Otacı
16 Şubat 2024
Çeşitli ot veya ilaçlarla tedavi uygulayan hekim, tabip, doktor; eczacı. Bin yıl önce Türkçede kullanılan ‘ilaç, deva, em; zehir’ karşılığındaki ot sözcüğünden kaynaklanmıştır. Bu bağlamda Orta Çağda Türkçede kullanılan otaçı (=hekim, ilaç yapan, tabip) sözcüğünden kalmadır. Aynı çağda otaçılıķ (=tababet) sözcüğü de ifade edilmiştir. Bir başka ot sözcüğü Kaşgarlı’nın sözlüğünde ‘ateş, duman’ ve diğer bir ot sözcüğü ise ‘bitki’ karşılığıyla belirtilmiştir. Tarihte ilaçların genellikle otlardan (=bitkilerden) elde edilmesi nedeniyle ot ve ilaç sözcükleri arasında münasebet kurulmuştur.