Sagu

19 Şubat 2025

     Ağıt, mersiye. Azerice sağu (=ağıt) ve sağuçi (=ağıtçı) sözcükleriyle bağlantılıdır. Bu sözcük tarihin gerilerinden kaynaklanarak Sumerce saĝ (=ağıt, mersiye) sözcüğünden geliyor. Aynı sözcük Akadcaya intikal ederek šagāmum (=ağlamak) yüklemiyle ifade edilmiştir. Orta Çağ Türkçesindeki sıgıt (=feryat, figan) sözcüğü de aynı köktendir. Bu sözcükle bağlantılı olarak aynı çağda Türkçede sıgta (=ağlamak) ve sıgıtçı (=yaşçı, ağlayıcı) sözcükleri kullanılmıştır. “Şeker gibi sözü ağu görürler / Arûsane sözün sağu görürler” (Işkname, XIV. yy). Memlük Kıpçakçasında saġu (=ağıt) sözcüğü ve saġu sağmak (=ağıt yakmak) yüklemi bulunuyor.