Şek

22 Mart 2024

     Şüphe, zan, sanı. Aynı karşılıktaki Arapça şekk sözcüğünden. Aynı dilde çoğul şekli şukûk’tur. Osmanlıcada şükûk (=şüpheler, tereddütler) biçimiyle biliniyor. Orta Çağdan bu yana Türkçede şek biçimiyle kullanılmaktadır. Kürtçe, Başkırtça ve Tatarca şik, Azerice ve Uygurca şäk, Kırgızca ve Türkmence şek. “Yunus eydür hiç şek değil ol bendedir ben oldan” (Yunus Emre). “Derviş Ali’m der ki nefesim haktır / Hak diyen canlara şek şüphem yoktur / Cehennem dediğin dal odun yoktur / Herkes ateşini burdan götürür” (Derviş Ali).