Sıfat

3 Mayıs 2024

     Bir kimsenin veya bir şeyin niteliği, sureti; bir kimsenin hukuki ve toplumsal yeri ve özelliği; yüz, kılık ve dış görünüş, suret, çehre; bir adın önüne gelerek onun niteliğini, niceliğini, yer ve sırasını belirleme: (güzel) bahçe, (beyaz) ev, (büyük) kitap gibi. Arapça ṣifat (=nitelik, suret, şekil) sözcüğünden. Aynı dildeki vaṣf (=nitelik) sözcüğünden kaynaklanmaktadır. Kürtçe sıfet, Arnavutça sifet, Ermenice sífet, Urduca sıfat, Yunanca seféttin, Sırpça sífat, Kazakça ve Türkmence sıpat, Kırgızca sapat, Başkırtça sifat, Tatarca sıyfat, Uygurca süpät, Özbekçe sifät.