Tarak

1 Temmuz 2021

     Saç, sakal ve hayvan tüylerinin karışıklığını gidermeye ya da kadınların saçlarını tutturmaya yarayan çok dişli alet. Orta Çağ’da Türkçede targak şekliyle ifade ediliyordu. Aynı çağda tara (=taramak, dağıtılmak)  sözüyle, o da tar (=dağıtmak, yaymak; ayırmak) kök sözcüğüyle bağlantılıydı. Yine Orta Çağ’da taral (=taranmak), taran (=taranmak) ve taraşla (=bir şeyi kuvvet ile dağıtmak) kelimeleri de kullanılıyordu. Niğde’nin Bor yöresinde ‘ayağın parmak kemikleri’, Burdur’un Tefenni ilçesinde ‘başak toplamakta kullanılan dişli araç’, Kocaeli’nin Kandıra ilçesi havalisinde ‘tarla ekildikten sonra tohumu örtmeye yarayan dişli araç’ karşılığında kullanılıyor. Uygurca, Tatarca, Kazakça, Kırgızca, Başkırtça tarak, Özbekçe täràk ve Azerice darag şekli dile getirilmektedir. Kıpçakçada taraḳ sözü biliniyor.