Toy

30 Nisan 2024

     TOY (I)  Gençliği nedeniyle tecrübesiz olan, beceriksiz. Kıpçakça toy (=yavru) sözcüğünden gelmektedir. XIV. yüzyılın başlarında Arapça yazılan Kıpçakçaya dair sözlükte bu sözcüğe de yer verilmiştir.

     TOY (II)  Eti için avlanan kızıl tüylü bir çeşit iri kuş. Orta Çağda Çiğilce ve Kıpçakçada kullanılan toy (=toy kuşu) sözcüğünden.

   TOY (III)  Şenlik, ziyafet, düğün. Kıpçakça toy (=düğün, şölen, şenlik) sözcüğünden. Bu sözcük Kaşgarlı’nın sözlüğündeki toy (=doymak) sözcüğüyle bağlantılıdır. Azerice, Kazakça, Kırgızca, Türkmence, Uygurca ve Özbekçe toy, Başkırtça ve Tatarca tuy sözcükleri ‘düğün’ karşılığındadır.