Uğur

9 Haziran 202

     İnsana iyilik getirdiğine inanılan belirti. Bu belirtilere sahip şey. Erkek şahıs adı olarak da kullanılmaktadır.  Orta Çağda Oğuzca ogur (=hayır ve bereket) sözcüğüyle bağlantılıdır. Og kök sözcüğünün kutsallık ve bereketi ifade ettiği kanısındayım. Bu bağlamda Orta Çağ Kıpçakçası ve Uygurcasında oğan ‘Tanrı’yı ifade etmiştir. Kastamonu’nun İnebolu ilçesi dolaylarında ‘ateş’e ugan deniliyor. Bu sözcüğün ateş kültüyle ve dolayısıyla Zerdüştilikle ilişkili olması mümkündür. İrani bir inanç sistemi olan Zerdüştilik Göktürklerin bir kısmınca da benimsenmiştir. Og veya ug kök sözcüğüyle bağlantılı olarak ogan sözcüğü kullanılmıştır.  Latince augur (=gizemci, bilici, falcı) sözcüğü de etimolojik açıdan aynı kökle ilişkili olabilir. Latince augurāre (=önceden sezmek, kehanet alametleriyle kutsamak) yüklemi biliniyor. Yunanca goúri (=uğur) sözcüğü de aynı köktendir. Kürtçe oğır (=uğur) sözcüğü bir kısım Araplarca uġur şekliyle ifade ediliyor. Ermenice ugur, Romence ogur, Farsça ugur, Bulgarca ur, Sırpça úgur ve Arnavutça ogur sözcükleri ‘uğur’ karşılığında biliniyor. Azerice uğur dışında Türkçeye yakın dillerde uğur ve benzeri sözcük yaygın değildir.