Ürkek

14 Ocak 2024

     Ürken, korkuya kapılan, çekingen. Orta Çağ Türkçesindeki ürk (=korkuya kapılmak, çekinmek) sözcüğünden kaynaklanıyor. Aynı kökten aynı çağda Türkçe ürkül (=ürkülmek), ürkünç (=ürküntü, kargaşalık), ürkün (=düşman karşısında halk arasında beliren ürküntü), ürküş (=ürküşmek) ve ürküt (=ürkütmek) sözcükleri kullanılmıştır. Anadolu Türkçesindeki irkilmek sözcüğü ürkülmek sözcüğünden dönüşmüştür.