Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Etimolojik Açıdan
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

 

 

Bilal Aksoy

Yalın

19 Nisan 2023

  YALIN (I)  Çıplak, soyunuk; gösterişsiz, sade, basit. Orta Çağ Türkçesindeki yalınğ (=çıplak) sözcüğünden gelmektedir. Aynı çağda Türkçede yalın (=soyunmak) ve yalındak (=çıplak) sözcükleri de kullanılmıştır. Aynı kökten yalnız (=tek başına) ve yalıncak (=çıplak, üryan, yoksul) sözcükleri de biliniyor. Yalın ayak (=çıplak ayak) ve yalın kat (=tek kat) gibi sözler ifade ediliyor. Kimi yörelerde çıplak ve sarp kayalıklara da yalın denilmektedir. Bu sözcüğün bir diğer şekli yalım sözcüğüdür. Yalım dağ (=çıplak dağ) olarak ifade ediliyor.

   YALIN (II)  Alev. Orta Çağ Türkçesindeki yal (=alevlenmek, yanmak) sözcüğünden kaynaklanıyor.  Aynı çağda yalın (=alev) sözcüğü biliniyordu. Bu sözcüğün bir diğer şekli yalım sözcüğüdür.