Yalın
19 Nisan 2023
YALIN (I) Çıplak, soyunuk; gösterişsiz, sade, basit. Orta Çağ Türkçesindeki yalınğ (=çıplak) sözcüğünden gelmektedir. Aynı çağda Türkçede yalın (=soyunmak) ve yalındak (=çıplak) sözcükleri de kullanılmıştır. Aynı kökten yalnız (=tek başına) ve yalıncak (=çıplak, üryan, yoksul) sözcükleri de biliniyor. Yalın ayak (=çıplak ayak) ve yalın kat (=tek kat) gibi sözler ifade ediliyor. Kimi yörelerde çıplak ve sarp kayalıklara da yalın denilmektedir. Bu sözcüğün bir diğer şekli yalım sözcüğüdür. Yalım dağ (=çıplak dağ) olarak ifade ediliyor.
YALIN (II) Alev. Orta Çağ Türkçesindeki yal (=alevlenmek, yanmak) sözcüğünden kaynaklanıyor. Aynı çağda yalın (=alev) sözcüğü biliniyordu. Bu sözcüğün bir diğer şekli yalım sözcüğüdür.