Yarlıgamak

19 Nisan 2024

     Bağışlamak, affetmek, merhamet etmek, esirgemek. Geç Orta Çağ Türkçesinde görülen yarlıgamak (=merhamet etmek) sözcüğünden. Aynı çağda aynı dilde yarlığ (=acınan, sefil, fakir, yoksul) sözcüğüyle bağlantılıdır. Aynı kökten Yusuf Has Hacib’in Kutadgu Bilig adlı eserinde yarlıķa (=buyurmak, emretmek; affetmek, bağışlamak) sözcüğü kullanılmıştır. Zamanla fiil son eki olan -mak ekiyle yarlıķa-mak şeklinden evrilmiştir. “Yolu doğru varanı yarlıgaya hâcesi (Yunus Emre). “Nācî derler bir gürûha uğradım / Güzel şāhım yarlıgasın anları” (Pir Sultan Abdal).