27 Ekim 2025
Canlı, yaşamakta olan, zinde. Orta Çağ Türkçesindeki tiriğ (=canlı, diri, yaşayan) sözcüğünden gelmektedir. Bu sözcük aynı dildeki tiril (=dirilmek, yaşamak) yüklemiyle bağlantılıdır. Aynı çağdaki Türkçede bulunan tiren (=direnmek, dayanmak) ve tirgür (=diriltmek) sözcükleri de aynı köktendir. ‘Koyu, pek’ karşılığındaki Farsça tire ve Kürtçe ṭir sözcükleriyle ortak etimolojik ilişki düşünülebilir. Kazakça, Başkırtça ve Tatarca tiri, Kırgızca tirü, Uygurca ve Özbekçe tirik, Azerice ve Türkmence diri.